مشرق-- گويا جابه جايي مديران مياني به وسيله بازي هاي رسانه اي به مذاق برخي جريانات داخلي و البته عقبه هاي خارجي آنان بسيار خوش آمده است و با خود انديشيده اند حالا که بازار عزل و نصب ها گرم است، فرصت مناسبي است تا ما نيز چند مسئول را که سر راه مان هستند، جابجا نماييم.
ماجراي جابجايي معاونت مطبوعاتي که پس از جابجايي وزير امور خارجه صورت گرفت شايد بهترين دستمايه براي اين جريان داخلي و خارجي مي گرديد.
زماني که اعتراض معاون مطبوعاتي به تهمت و دروغگويي يک مجري راديويي که خبري کذب را در برنامه راديويي زنده از وي پرسيد، دستمايه راديو صداي آمريکا گرديد و مدت ها با پررنگ کردن آن سعي در تخريب وي داشتند و سپس شايعه جابجايي آن ورد زبان رسانه ها شد.
اما در قضيه معاونت سينمايي مسئله تغيير کرد و اين بار حکم قضايي بر عليه يکي از کارگردانان با جريان سازي خارجي آغاز گرديد که برخي هنرمندان خارجي نسبت به آن اعتراض کردند. مانند گروه هاي مدعي حقوق بشري که نسبت به حکم درست اعدام يک قاتل، جنجالي رسانه اي راه انداختند. اما اين بار مسئله برعکس بود و حکم قضايي، اصلاً ربطي به معاونت سينمايي نداشت. در اين ميان جريان هنري که با معاونت سينمايي و برنامه هاي آن مشکل دارند و آن را سدي براي رسيدن به منافع خود مي دانند، فرصت را مغتنم شمرده و شروع به تخريب و اتهام زني کردند. نمونه بارز آن مصاحبه مدير خانه سينما با يکي از سايت هاي خبري بود که چه در سئوالات و چه در پاسخ ها، انواع اتهام را روانه مديران سينمايي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي نمود. به فاصله اندکي همان محورها که در صداي آشناي راديو آمريکا و البته با تيتر شبه برانگيز «سرنوشت شمقدري، سرنوشت رامين» منعکس شد.
کما اينکه روابط عمومي معاونت سينما آن را تکذيب کرد اما اين مسئله حاکي از آن بود که اين حلقه داخلي و اتصالات خارجي آنان، آرزوي خود را در روياي جابه جايي معاونت سينمايي فعلي، تيم و برنامه اش و جايگزيني يک معاون مطيع و هماهنگ و سر به راه تامين منافع آنان، مي بينند. رويايي که مرگ سريع آن، دو روز بعد، با برگزاري اولين جلسه شوراي عالي سينما به رياست رئيس جمهور و پيشنهاد رئيس جمهوري براي ايجاد سازمان سينمايي کشور شکل گرفت.
مرگ سريع روياي اين حلقه سينمايي چنان سريع شکل گرفت که هنوز در سکوتي بهت آور فرو رفته اند. جرياني که در هفته اول دي ماه و در آستانه برپايي جشنواره فيلم فجر، کمر همت مضاعف را بسته بود تا با مصاحبه هاي مختلف و سياه نمايي، عرصه سينمايي کشور را مورد هجوم قرار دهد و تاثير منفي به برگزاري اين جشنواره داده و زمينه را براي ناکارآمد جلوه دادن مديران سينمايي فراهم آورد تا آنکه شايد بتواند آنان را از مسير منافع خود بردارد.
سخنان هفته قبل مديرعامل خانه سينما و سخنان روز شنبه اعضاي هيت مديره خانه سينما و برگزاري جلسه ي شتابزده شان، پس از برگزاري اولين جلسه شوراي عالي سينما، قابل تامل است. از يک سو انواع تهمت و بي احترامي ها را روانه معاونت سينمايي مي نمايند و از ديگر سو خود را مرجع سينماي کشور مي دانند، از يک طرف دم از استقلال مالي بر مي آورند و از طرف ديگر دولت را موظف مي دانند که بودجه آنان را پرداخت نمايد.
براستي اين يک بام و دو هواي خانه سينما ناشي از چيست؟ تشکيل سازمان سينمايي کشور شايد نقطه عطفي در تاريخ سينماي ايران باشد اما اعضاي خانه سينما بايد بخوبي بدانند که با رويکرد "تهمت بزن و پيروز باش" ديگر راه به جايي نخواهند برد و ديگر دوران فشار از پايين و چانه زني از بالا نيز تمام شده و روياي تجديد آن نيز نقش بر آب است.
اين حلقه مديريتي در خانه سينما در حالي به روياي خام خود مي انديشد، که طليعه ي حرکتي جديد را در سينماي کشور مي بيند، طليعه اي که مسيري جديد را به نمايش مي گذارد. مسيري که به سينماي ملي راستين و در جهت ارزش هاي اسلام و انقلاب کشور کشيده شده است.
لازم به يادآوري است که در اين ميان، دغدغه مندان دلسوز و ارزشي نيز بايد دقت نمايند که در دام اين تحرکات رسانه اي و سياسي اين جريانات نيافتند تا خداي ناکرده با انتقادي غيرمنصفانه، آب به آسياب آنان بريزند.
